3 September 2017. Onze vaste kraamhulp kwam s’ochtends, Kitty heette ze, en we bespraken wat Peter en ik eigenlijk verwachtten van de kraamweek. Ook wilde ze weten waar wij hulp bij dachten nodig te hebben, en wat wij wilden doen met betrekking tot de voeding.  Ik wilde kolven en Benjamin de voeding geven via de fles, af en toe wilde ik nog wel proberen hem aan te leggen maar als dat niet lukte wilde ik niet eindeloos doorgaan. Iedere 3 uur kolven wilde ik niet, daarvoor deed het veel te veel pijn. Iedere 5 / 6 uur leek mij een beter plan, maar zij vertelde mij dat de borstvoeding dan waarschijnlijk niet op gang zou komen. De verloskundige kwam in de middag langs en vertelde mij precies hetzelfde, ik zou toch echt iedere 3 uur moeten gaan kolven wilde ik dat het goed zou gaan. Eigenwijs als ik was, deed ik het toch op mijn manier en wist ik dat het heus wel goed zou gaan komen. De eerste keer thuis kolfde ik 10cc, daarna 15cc en daarna 20cc. Benjamin had in het begin toch nog niet zoveel nodig en we spaarden de voedingen op terwijl hij ook kunstvoeding kreeg. Ondanks de pijn beet ik door, ik wilde koste wat het kost dat Benjamin borstvoeding kreeg. De volgende dag kolfde ik 20cc, daarna 40cc en daarna 60cc, het begon al aardig op te schieten! Iedere keer als ik ging kolven was het aantal cc weer omhoog geschoten, uiteindelijk kwam het er op neer dat ik iedere 3 uur 200cc voeding per borst kolfde. Als je dit verrekend kolfde ik dus 2400cc per dag! Dan moet je even nagaan dat een kind 150cc per kilo lichaamsgewicht nodig heeft, en Benjamin 3,5 kilo woog. Ik kolfde 2400cc en Benjamin had maar 525cc nodig, dat betekende dat ik genoeg voeding had om minimaal 4 kinderen te kunnen voeden, en mijn borsten konden dat niet lang meer aan. Ze stonden helemaal strak, de huid was aan alle kanten gescheurd en het glansde helemaal, ze stonden letterlijk op ontploffen! Dit kon zo niet langer en de kraamzorg was genoodzaakt met een lactatiekundige te overleggen. Beide hadden zij dit nog nooit meegemaakt, iemand die van iedere 6 uur een klein beetje kolven omsloeg naar iemand die iedere 3 uur moest kolven omdat het er anders uitspoot. De pijn was niet te harden en mijn nachtrust leed er ook onder, ik was ruim een half uur bezig met Benjamin voeden en dan ook nog minimaal een half uur bezig met kolven opruimen afwassen etc. Volgens de lactatiekundige moest ik proberen om iedere 4 tot 5 uur te gaan kolven, dan zou de productie vanzelf minder worden. Stel je eens voor dat je ontzettend nodig moet plassen, zo nodig dat je er gewoon buikpijn van krijgt, en dat je het dan nog minimaal een uur moet ophouden. Zo voelde ik me dus, ik dacht echt dat mijn borsten gingen ontploffen. De eerste keer was dit het allerergst en daarna werd het gelukkig met de tijd minder. Uiteindelijk zat na een paar weken kolven mijn vriezer helemaal vol met borstvoeding! Toen Benjamin 3 tot 4 maanden oud was kon hij eindelijk wel goed uit de borst drinken, ik ben toen ook steeds minder gaan kolven en mijn productie liep terug. Na 7 maanden was mijn vriezer leeg en mijn productie gedaald tot een halve fles per dag. Toen heb ik besloten om er mee te stoppen. 5 keer per dag een half uur kolven en daar maar een halve fles in totaal uit krijgen was het niet meer waard en Benjamin wilde sowieso ook niet meer uit de borst drinken, hij zat er alleen maar mee te spelen! Ik heb een mooie ketting met mijn borstvoeding en een plukje haar laten maken en deze koester ik nog elke dag. Ik ben ontzettend blij dat ik toch nog zo lang borstvoeding heb kunnen geven en vooral ook heel trots! Ik zou het iedereen aanraden om te doen, ook al is het heel erg veel werk. Het is zo iets moois om te doen en natuurlijk ook de beste voeding voor je kindje. Helaas komt het ook wel eens voor dat het niet het beste voor jezelf of voor je kindje is, en dan ben ik ook zeker een voorstander van kunstvoeding! Doe vooral wat goed is, en wat goed voelt, want zo is mama gelukkig en daardoor je baby ook!